De verloren vader

In de bijbel staat het verhaal van de verloren zoon. Bij veel mensen een bekend verhaal. De zoon die zijn eigendommen opgeëist heeft bij zijn vader en vervolgens de wereld in trekt.  Hij leeft er op los en verbrast alles en eindigt daarna als varkenshoeder. Hij eet zelfs mee van het varkensvoer dat hij als hoeder aan de varkens moet geven. Hij komt er achter dat een knecht bij zijn vader het veel beter heeft. Hij keert terug naar zijn vader met de intentie om knecht te worden. Zijn vader staat dagelijks op de uitkijk naar de terugkomst van zijn zoon. De zoon keert terug en wordt met open armen verwelkomd. Hij hoeft zich niet te verantwoorden, hij mag de plaats in nemen die hij voor zijn vertrek had. Dit tegen zijn verwachtingen in. Wat een mooi beeld van God als Vader voor ons als verloren zoon / dochter. We mogen altijd bij Hem komen. Wat we ook hebben gedaan.

In mijn dagelijkse leven spreek ik regelmatig mensen. Mensen die ik vaker spreek wil ik graag beter leren kennen, begrijpen. Of van mensen waar ik een aantal dagen mee optrek vind ik het waardevol in die korte periode meer te mogen leren kennen.

Tijdens een rondje rennen bij mij in de buurt kwam de gedachten boven over dit onderwerp, de verloren vader.  De laatste jaren heb ik regelmatig mannen gesproken die vroeg in hun leven hun vader hebben verloren. Deze jonge mannen hebben moeten leren om als kind, tiener of jong volwassene verder te moeten gaan zonder hun vader. In de gesprekken proef ik het gemis. Het gemis van samen dingen doen; het gemis van even aan vader advies vragen; Het gemis van een luisterend oor……..Er is een leegte ontstaan.

Toen ik hier verder over nadacht kwamen er ook namen van mannen in mij boven die ook hun vader verloren hadden. Het verschil met de eerste groep is alleen dat van deze groep mannen de vader nog in leven is. Het onderlinge contact is verbroken. De ene keer vanuit de vader, de andere keer vanuit de zoon. Ook bij deze zoons is er een leegte ontstaan. Er lijkt een vader verloren.

Het gemis van een vader. Hoe moet je hier mee omgaan?  Daar waar de vader er werkelijk niet meer is geloof ik dat Jezus de leegte kan vullen. Dat Hij je zal helpen er een plek aan te geven, er mee om te kunnen gaan of om misschien wel in een “tijdelijke plaatsvervanger” te voorzien. Daar waar het geloof in God ook centraal stond in het leven van deze verloren vader geloof ik in een zeker weerzien in de eeuwigheid. Een troost voor de huidige situatie.  Een hoop voor de toekomst.

Daar waar de vader nog wel in leven is……..Ja, dat kan lastig zijn. Waar ligt het initiatief tot toenadering? Hoe is het zo ver gekomen?  Willen ze wel toenadering? Bij veel vaders van de generatie die geboren is in of kort na de tweede wereldoorlog en dus na de tweede wereldoorlog opgroeide zie ik dat er moeite is om te kunnen praten vanuit het hart, om emotie te delen. Een generatie die alleen maar aan het werk was. Moeder zorgde voor het gezin, vader was “altijd” aan het werk. De economie moest opgebouwd worden. (Ik zeg trouwens niet dat het bij alle vaders geboren in die periode zo is).

Hoe mag je omgaan met een vader die het moeilijk vindt om te praten, te delen vanuit zijn hart, te zeggen dat hij het graag anders had gedaan?  Juist terwijl jij er als zoon behoefte aan had/hebt.  Ik heb zelf mogen leren en ervaren dat het belangrijk is om in zo’n situatie als zoon zelf de stap naar de verloren vader te zetten. We kunnen anderen, situaties, dingen, omstandigheden kwalijk nemen, en daar in blijven hangen. Niets doen. Uiteindelijk kom jezelf dan niet verder en je helpt de ander eigenlijk ook niet.

Daar waar jij het gemis IN de ander ziet maar niets er mee doet terwijl het gemis VAN de ander wel aan je vreet, blijf je dan in die situatie zitten?  Dan kom jij ook vast te zitten en kom je niet verder.

Wees daarin dan de eerste van de twee, de zoon die dit keer de vader iets mag leren, liefdevol, stap voor stap. Stap uit de situatie en parkeer het verleden. Misschien is dit iets om later eens over te spreken.  Wees je bewust dat Jezus jou de kracht, de liefde en het geduld kan geven. Grijp de kans. Wees moedig en ga. Onvoorwaardelijk. Ga dan op zoek als zoon naar de verloren vader. Want er zijn er zoveel die dit zo graag hadden gedaan maar niet meer kunnen omdat hun vader er niet meer is.

Zoals de vader op de verloren zoon wacht zou het ook kunnen zijn dat de verloren vader op de zoon wacht.

(waar vader staat mag natuurlijk ook moeder gelezen worden en waar zoon staat natuurlijk ook dochter) 

25/11/2016