Afgelopen april werd die vraag aan mij gesteld. Ik heb twee zoons en één dochter. De zoons zijn inmiddels 33 en 27 en mijn dochter zit er mooi tussenin. Inmiddels 30 jaar. Wat gaat het snel. Beide zoons hebben een gezamenlijke hobby: vissen. En dan wel karpervissen. Behalve vissen in Nederland wordt er ook af en toe in het buitenland gevist. Zo waren we in het voorjaar van 2022 al in Frankrijk geweest, ik was toen al mee geweest. En de vraag kwam dan begin dit jaar weer. Pa….ga je mee vissen? “We gaan de tweede week oktober”.
Tsja…ik ben géén visser. Ik ben een fietser. Maar zicht op een weekje er met mijn zoons tussenuit leek mij wel wat. Dus ik zei ja!
En dan was het een paar weken geleden zover. Er was een meertje afgehuurd op ca 930 km van onze woonplaats. Een aardig stuk rijden voor het vangen van een paar karpers. Tenten mee, visspullen mee, ik mijn fiets mee enz. enz. Genoeg om mee te nemen in ieder geval. Ik ga het niet allemaal omschrijven maar de gemiddelde karpervisser heeft genoeg spullen 😉 En er ging voer mee met een straatwaarde van enkele honderden euro’s. Karpers moeten goed eten!!
Het weer zag er ook veelbelovend uit. Voor mij in ieder geval. Lekker fietsweer. Gemiddeld 28 graden. En dat tweede week oktober. Een kadootje voor mij! In de nacht van 6 op 7 oktober zijn wij vertrokken richting Frankrijk.
Na aankomst werden alle spullen uitgepakt en klaargezet. Veel technologie was ook mee. Dieptemeters, voerboot, meerdere hengels, beetmelders enz. enz.
Tijdens het klaarmaken en installeren van mijn zoons moest ik denken aan Jezus toen Hij, nadat Hij was opgestaan uit de dood, verscheen aan het meer van Tiberias. Staand aan het strand ( Jezus werd toen niet herkend) vroeg Hij Simon Petrus, Jakobus en Johannes, die na een nacht vissen niets gevangen hadden, om opnieuw uit te gaan varen en hun netten deze keer aan de rechterkant van de boot uit te werpen. Zo kan je ook vissen!
In Matth 4 vers 18 staat: Toen Hij (Jezus) nu langs de zee van Galilea ging, zag Hij twee broeders, Simon, die Petrus genoemd wordt, en Andreas, diens broeder, een net in zee werpen; want zij waren vissers.
Eén van de eerste dingen die Jezus deed….na zijn doop, aan het begin van Zijn bediening, was het verzamelen van discipelen. Om hen vervolgens mee te nemen om een volgeling te worden van Jezus.
Mijn zoons gingen wachten en ik stapte de volgende dag op de fiets om een rondje te maken in de omgeving. Uiteindelijk heb ik drie ronden gefietst die dagen. Het waren inspirerende fietstochten. Ik wil je graag meenemen op die tochten en ja laten zien wat de Heer mij heeft laten zien.
Inmiddels waren bij ons ook de berichten binnengekomen van wat er allemaal in Israël aan de gang was. Een heftige situatie waar menig nieuwszender, journalist, dominee of theoloog sindsdien zijn mening over geeft. Zo niet heel veel mensen wat van vinden. (Maar dat nu even terzijde).
In het evangelie van Mattheus staan veel gelijkenissen die Jezus deelde met zijn discipelen en de mensen die Hij ontmoette. Hij begon de gelijkenis vaak met: Het koninkrijk der Hemelen is als…..Vervolgens vertelde Jezus een verhaal aan de hand van een voor mensen herkenbare situatie of bijna dagelijkse gebeurtenis.
Al fietsende door het Franse landschap maakte ik een paar foto’s die tot mijn geestelijke verbeelding spraken. Alsof de Here Jezus mijn ogen ergens op vestigde. Op mijn eerste fietsrit kwam ik het volgende tegen in een dorpje dat ik passeerde.
Toen ik de foto van deze kerk en de auto maakte kwamen vrij snel vragen in mij op (voor de autokenners… de auto voor de kerk is een oude Peugeot 106). Vragen als: Is de kerk alleen voor oudere mensen? Hoeveel mensen gaan er nog naar een kerk? Loopt de kerk leeg? Wat gebeurt er in de kerk? Hoe is de kerk ontstaan en wat is er van geworden? Is de kerk een beleving of is het een plek van ontmoeting met God en Jezus? Heeft geloven nog wel zin? En hoe mag je je bewegen als christen in deze wereld?
Veel vragen. Reële vragen. Daar kunnen we dagen over spreken. Maar wat zegt de bijbel?
In Genesis, bij de schepping van de mens staat dat we geschapen zijn door God, naar Zijn beeld. We zijn dan primair geestelijke wezens. En als we naar Gods beeld geschapen zijn, dan mogen we Gods liefde ook zijn! Los van alle ontwikkelingen in de kerk en gemeenten mogen we zijn zoals staat in 1 Johannes 4 vers 15-17:
15: Als iemand erkent dat Jezus de Zoon van God is, woont God in hem en woont hij in God. 16:Zo hebben wij de liefde leren kennen die God voor ons heeft, en wij geloven in haar. God is liefde: wie in de liefde woont, woont in God en God is met hem. 17: Onze liefde is volmaakt, als wij vertrouwvol uitzien naar de dag van het oordeel, omdat wij in deze wereld leven volgens het voorbeeld van Christus. Liefde laat geen ruimte voor vrees. ( W78)
Nou….ik ben er steeds meer van overtuigd dat geloven het belangrijkste is van mijn bestaan. Geloven heeft zeker zin! Wij mogen Gods liefde brengen in ons dagelijkse leven. De grootte van de gemeenschap maakt dan niet uit. Die geloofsgemeenschap waar je je thuis voelt mag je vertrekpunt zijn van waaruit je mag leven. En Jezus wil je graag leiden! Vraag Hem!
Wees dus niet ontmoedigt. Ga door! Jezus moedigt ons aan om door te gaan. Als persoon in je dagelijkse leven, als gemeente op de plek waar je gesteld bent.
Toen ik verder fietste kwam ik weer een grote katholieke kerk tegen. Midden in een plattelandsdorp. Wat ik daar zag maakte dat ik even moest stoppen.
Er waren vele beelden van heiligen, kruisbeelden, engelen en zelfs snoeren met lampjes om ze op te leuken. Wat een “poespas” stond er op het plein, voor deze grote katholieke kerk in een klein plattelandsdorp.
Opnieuw kwamen er allerlei vragen: Wie aanbid je? Waar gaat al je aandacht naar uit? Wie staan er centraal in je leven? Zijn er afgoden in je leven? Wat slokt al je aandacht op?
Af en toe je geloof wat opluisteren met wat verlichting? Zijn er veel, misschien kerkelijke, tradities in je leven die je bezighouden? Die meer je aandacht trekken dan het werkelijk leven met Jezus Christus?
Tsja…we kunnen soms ver van de werkelijk belangrijke geloofszaken verwijderd zijn. Wat zegt Jezus ons hierover? Hij is duidelijk in wat we voorop mogen stellen in ons leven:
Zoekt eerst zijn Koninkrijk en de gerechtigheid die Hem behaagt, en dat alles zal als een toegift u geschonken worden. (Matt. 6:33 LEI)
Mattheus hoofdstuk vijf tot en met 8 staan vol met lessen en handreikingen van Jezus, waarvan ik de bovenstaande tekst als een centrale tekst beschouw.
Inmiddels ha ik al wat heuveltjes genomen en wat kilometers gehad, het was warm. Deze korte pauze heb ik maar even gebruikt om wat snelle suikers tot me te nemen en wat natuurlijk water te drinken. Ik had immers nog even te gaan.
Maar mijn les was: laat je niet afleiden door uiterlijke zaken, creëer niet je eigen heiligen, maar verdiep je wandel met Jezus, je voorganger, je leidsman! Jezus volgen vraagt niet om tradities te volgen in je leven.
Na weer wat kilometers op de pedalen kwam ik een stuk verderop tussen de landerijen een wat zielig ogende groep zonnebloemen tegen. Ik had zoiets al eens in de verte gezien, maar nu kwam ik er vlak langs. Even stoppen dus om dit van dichterbij te bekijken.
Het was al begin oktober maar de zonnebloemen stonden er nog. Wel een zielige verschijning. Allemaal naast elkaar, kopjes naar beneden. Bladeren slap, langzaam bruin wordend. Sommigen al bijna afgestorven…
Het beeld deed mij denken aan een groep mensen die naast elkaar stonden, allemaal terneergeslagen en afwachtend op wat er gebeuren zou. Op gepaste afstand van elkaar…
Ook dit beeld gaf mij weer allemaal vragen toen ik verder fietste: Misschien voel je je wat oud, dor en uitgebloeid? Vind je dat je er niet meer toe doet ? Voel je je onnuttig? Sta je al zo lang in je bediening, of in bepaalde omstandigheden en lijkt er niets te veranderen?
Voel je je soms als die zonnebloemen, dor en droog? Kopje naar beneden, alsof je voor de buitenwereld niets meer betekent. Of je nou oud of jong bent.
Maar wees je bewust van wie je bent in Christus: Richt je naar de zon en laat je vrucht groeien. Er kan nog genoeg pit in je zitten om vrucht te dragen. Blijf staan totdat het tijd is om vrucht te dragen. En bij de Heer kan dat meerdere malen! Je mag olie voortbrengen, God wil je, door Zijn geest in jou, verkwikken en gebruiken. Gewoon op de plek waar je geplant bent of daar waar je je begeeft!
Een heel bekende tekst spreekt daar over:
Maar gij zult kracht ontvangen, wanneer de heilige Geest over u komt, en gij zult mijn getuigen zijn te Jeruzalem en in geheel Judea en Samaria en tot het uiterste der aarde. (Hand. 1:8 NBG)
En weer opstappen en doorfietsen… Wat een boel kerken kwam ik onderweg wel niet tegen. Daar stond ik versteld van. Terwijl het geen grote dorpen waren. Ook dit plaatje trok mijn aandacht:
Een huis tegen de kerk aan gebouwd…
Bouw jij je huis tegen de kerk, of het liefst in de kerk? Afsluiten van alles wat er om je heen gebeurd. Een soort kluizenaar zijn.
Je het liefst helemaal afsluiten…
Jezus begaf zich in de wereld. Geleid door Gods geest ging hij iedere dag op pad. Soms zocht hij de mensen op, soms de stilte. Hij bracht het evangelie. Hij is het evangelie, het levend geworden woord!
Dus…Gebruik de broederschap/zusterschap om elkaar te bemoedigen en te helpen. Om opgebouwd te worden en om daarna weer uit te gaan, tussen de mensen in je dagelijkse leven. Sluit je niet op in je kerk, sluit je niet op in je huis. Bid niet alleen voor vrede en herstel en genezing, maar wees die vrede, genezing en herstel.
Een mooie tekst over je levenswandel kwam ik tegen in Jesaja, vers 33: 15-16 (W95)
15 Hij die de wegen van het recht gaat, die waarheid spreekt, die een afschuw heeft van gewelddadig gewin, die zijn handen ervan weerhoudt steekpenningen te aanvaarden, zijn oren toedrukt om bloeddorstige plannen niet te horen, en de ogen sluit om geen deel te hebben aan het kwaad. 16 Zo iemand woont in den hoge, onaantastbaar is zijn vesting op de rotsen. Brood wordt hem geleverd, van water is hij steeds verzekerd.
Zo mogen wij leven, dan zal onze God voorzien in wat wij nodig hebben. Laten we ons op Zijn hoogten begeven, en vandaar uit leven!
Het laatste plaatje wat mijn aandacht trok was heel anders. Van heuvel op en heuvel af fietsen kwam ik uiteindelijk op een groot open stuk, minder glooiend. Veel akkers en landerijen. Minder dorpen, meer boerderijen. Maar… wel met een heuvel centraal…en wat stond er op die heuvel? Allemaal hooibalen, voorraad om te overwinteren. Verzameld op de heuvel. Een indrukwekkend gezicht aangezien het hele grote hoeveelheden waren. Erg hoog opgestapeld, wel tientallen meters volgens mij. Ik moest eerst denken aan de graanschuren van Egypte. Verzamelen voor toekomstige moeilijke jaren. Jozef was daarvan op de hoogte. Hij verzamelde in goede jaren, en deelde uit in moeilijke jaren.
Wat doen wij met wat wij verzameld hebben? Leggen we het hoog en droog weg? Moeilijk te bereiken? Houden we het voor onszelf? Of delen we uit daar waar het nodig is? Zijn we bang om te delen? Misschien zitten ze niet op je te wachten? Maar er is zeer zeker honger in de wereld. Kijk maar waar men zich op stort. Zitten ze op je te wachten? Ik denk het wel.
Daarom…Deel je geestelijke schatten uit. Ontmoet de mensen om je heen, daal, spreekwoordelijk af, en neem mee van de liefde en vrede van God en vraag Jezus waar je die mag delen. Geef met ruime mate en met liefde. Wees open en toegankelijk. Dat deed Jezus ook.
Met Paulus mogen wij zeggen:
Want ik schaam mij het evangelie niet; want het is een kracht Gods tot behoud voor een ieder die gelooft, eerst voor de Jood, maar ook voor de Griek. (Rom. 1:16 NBG)
predikende (dat is Paulus) het Koninkrijk Gods, en onderricht gevende aangaande de Here Jezus Christus met alle vrijmoedigheid, zonder enige belemmering. (Hand. 28:31 NBG)
Jezus verzamelde discipelen om zich heen. Kort na Zijn doop begon Hij daar al mee, aan het begin van Zijn bediening. Hij gebruikte gewone mensen, o.a. vissers. Jezus liet ons zien wie God werkelijk is. Jezus bracht de weg van vergeving van zonden en eeuwig leven. Hij liet ons zien wie de grote tegenstander, uiteendrijver is van Gods plan. Jezus leert ook dat we Hem mogen volgen en groeien van kind naar volwassen zoon en dochter. We mogen meer en meer op Hem gaan lijken. In alles wat we denken, zeggen en doen. Jezus bracht het koninkrijk der hemelen. Veel door middel van gelijkenissen. Fietsend door Frankrijk zag ik gelijkenissen.
Ga net zoals Jezus uit, onder je naasten, gewoon in je omgeving. Deel het koninkrijk der Hemelen zoals Jezus deed. Gebruik gelijkenissen, omstandigheden en situaties die God je laat zien.
Momenteel wordt er m.i. meer aandacht gegeven aan de profeten van het oude testament, wat zij profeteerden over Israël en alles er omheen, dan aan de werkelijkheid die Jezus, de Zoon van God, bracht. Onze aandacht wordt door veel leiders getrokken naar de natuurlijke wereld. De profeten worden belangrijke gevonden dan Jezus, Gods Zoon en Zijn werk. Dat terwijl Jezus degene is die God, Zijn en onze Vader, het beste kent! Jezus liet en laat ons de geestelijke wereld zien! Wij zijn in eerste instantie geestelijke mensen! Vandaaruit moeten we gaan leven.
Laten we in deze tijd de boodschap van vrede in je hart door Jezus Christus brengen. Laten we zijn liefde brengen en zijn.
Hé zoon, dochter…ga je mee vissen??
Wat mijn zoons aan mij vroegen, vraagt Jezus aan jou, maar dan op mensen. Laten we aan de andere kant gaan vissen. Niet aan de kant van de natuurlijke wereld maar aan de kant van het koninkrijk der Hemelen.
Leef voor Jezus, volg Hem, leef als Jezus. Breng het koninkrijk van Hem. Breng hoop en liefde!
DSCPL 
Plaats een reactie